| Kinezyterapia jest jedną z metod fizjoterapii i polega na leczeniu ruchem. Nazywa się ją także gimnastyką leczniczą lub ćwiczeniami usprawniającymi. Podstawowym narzędziem jest tu ruch i ćwiczenia gimnastyczne, które mają wpłynąć na usprawnienie pracy organizmu. Kinezyterapia stosowana jest jako podstawowa i jedyna forma leczenia np. przy wadach postawy, bólach kręgosłupa, jak i jako metoda wspomagająca np. po zawale serca, w chorobach reumatoidalnych, w czasie ciaży jako przygotowanie do porodu. Fizjoterapeuta dobiera pacjentowi ćwiczenia, których efektem może być: zwiększenie siły mięśniowej, zmniejszenie bólu, poprawa wydolności krążeniowo-oddechowej, podwyższenie lub obniżenie ciśnienia krwi. Efekt terapeutyczny zależy od właściwego doboru ćwiczeń. Kinezyterapia dzieli się na miejscową i ogólną. Miejscowa - dotyczy bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo i składają się nią: - ćwiczenia bierne - wykonywane przez kinezyterapeutę lub aparat CPM (Continuous Passive Motion - ciągły bierny ruch) bez czynnego udziału chorego; - ćwiczenia izometryczne - czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości; - ćwiczenia czynno-bierne - ruch wykonywany jest biernie natomiast pacjent czynnie rozluźnia mięśnie; - ćwiczenia samowspomagane - pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni; - ćwiczenia w odciążeniu - wykonywanie ruchu przy odciążeniu ćwiczonego odcinka ciała; - ćwiczenia czynne; - wyciągi; - ćwiczenia synergistyczne; - ćwiczenia oddechowe; Kinezyterapia ogólna składa się z ćwiczeń części ciała nie objętych chorobą: - ćwiczenia ogólnokondycyjne; - ćwiczenia gimnastyki porannej; - ćwiczenia w wodzie; - sport inwalidów; |
